Vijf bronzen kariboes. Beaumont-Hamel, Kortrijk, Gueudecourt, Masnières en Monchy-le- Preux. Grote, indrukwekkende standbeelden die het lijden en de waarden van de strijders uit Newfoundland vereeuwigen.
In 1914 telt het eiland Newfoundland, de oudste kolonie van het Britse Rijk, 250.000 inwoners. Newfoundland neemt deel aan de Eerste Wereldoorlog. In de vier oorlogsjaren mobiliseert het Newfoundland Regiment meer dan 6.000 man: 1.200 van hen sneuvelen in België en in de Franse departementen Nord, Somme en Pas-de-Calais.
1 juli 1916: eerste dag van de Slag bij de Somme, bij Beaumont-Hamel. 802 Newfoundlanders vallen de Duitse loopgraven aan. De volgende ochtend zijn slechts 68 soldaten in staat de strijd op te pakken. Op 12 oktober 1916 doet hetzelfde regiment mee aan de Slag bij Le Transloy en lukt het hen de Duitse stellingen bij Gueudecourt in te nemen.
Op 14 april 1917 neemt het 1e bataljon van het Essex Regiment de heuvel van de infanterie ten westen van Monchy-le-Preux in. Ze stuiten echter op een krachtige tegenaanval van de Duitsers. Vrijwel alle soldaten worden gedood of krijgsgevangen genomen. In Monchy biedt het Newfoundlandse opperbevel (een tiental soldaten) moedig weerstand (dankzij hun scherpschutters) aan alle Duitse pogingen – met 200 à 300 soldaten – om het dorp weer in te nemen. Vier uur voor de aflossing is het Newfounlandse regiment bijna uitgeblust: 166 doden, 141 gewonden, 153 krijgsgevangenen. Eind juni 1917 vertrekken de Newfoundlanders naar de omgeving van Langemark in België. Half oktober keren ze terug naar Frankrijk en onderscheiden ze zich bij Masnières. Hun doortastendheid doet de koning van Engeland besluiten het Newfoundland Regiment te onderscheiden met de eretitel ‘Royal’. In 1918 vecht het regiment mee in de doorslaggevende veldslag in de buurt van Ieper.
‘The best sniper’ van het regiment was één van de vijftien Eskimo’s uit Labrador, John Shiwak: jager en pelsjager, gesneuveld tijdens de Slag bij Cambrai op 20 november 1917.
