INDIENEN

Print paginaVerhoog fontVerkleinen font

Meer dan 4.000 vrijwilligers onder een schuilnaam

Araca staat voor Association de Recherche des Anciens Combattants Amérindiens (vereniging voor onderzoek naar indiaanse oud-strijders). In enkele jaren tijd is de in Loos- en-Gohelle gehuisveste vereniging niet meer weg te denken als het gaat om de militaire inzet van indianen uit Noord-Amerika.

Yann Castelnot, de voorzitter van de vereniging, geniet inmiddels enige naamsbekendheid bij de families van deze soldaten die in Canadese, Britse en soms Franse eenheden vochten op het Europese continent. Doelstelling: hen een waardig eerbetoon bewijzen en hun lang verzwegen deelname en opoffering eindelijk erkennen.

Op het ogenblik heeft Yann Castelnot een lijst met meer dan 4.000 namen van indianen die hebben deelgenomen aan de Eerste Wereldoorlog. Mohawks, Onondaga, Oneida, Tuscarora, Ojibweg, Cree, Algonkin, Malecite, Blood, Irokezen, Sioux, … Ze zijn afkomstig uit talloze stammen uit Noord-Amerika. Het aantal indianen dat werkelijk naar de Pas-de-Calais is gekomen? Moeilijk om deze vraag op het ogenblik te beantwoorden. Historici en onderzoekers zijn pas een jaar of tien bezig met onderzoek op dit gebied.

Yann Castelnot is op eigen houtje aan een omvangrijke geduldklus begonnen: de indianen uit Noord-Amerika die aan de oorlog deelnamen, schreven zich meestal in onder een Engelse of Franse schuilnaam. Ze mochten officieel niet meedoen om puur politieke redenen: ‘wilden’ naar het front sturen was niet echt netjes. De militaire inschrijfformulieren uit 1914-1915 bevatten geen enkele aanwijzing om erachter te komen of de ingeschrevene al dan niet autochtoon was. De enige aanwijzing zou de geboorteplaats geweest kunnen zijn. Maar hiervoor moet de informatie gekruist worden met die van de families. Veel indianen van vandaag weten dat hun vader of grootvader in de oorlog gediend heeft, maar de meesten weten niet wat er gebeurd is en wat ze meegemaakt hebben. Voor veel indianen was de dienst een bewijs van vaderlandsliefde… (Download de pdf om meer te lezen).

Scherpschutters, koeriers…, angstaanjagende krijgers

Yann Castelnot doet eindelijk een vondst, na lange dwaaltochten op militaire begraafplaatsen en uren snuffelen in registers: het graf van Standing Buffalo, kleinzoon van Sioux-chef Sitting Bull – gestorven tijdens de Eerste Wereldoorlog, op de begraafplaats aan de weg naar Bucquoy, bij Ficheux.

Tom Longboat is misschien de meest beroemde indiaan uit de Eerste Wereldoorlog. Deze marathonkampioen werd ingezet als koerier.
De Amerikaanse indiaan, ver van het stereotype beeld van de Sioux – half wild met verentooi – blijft een onovertroffen krijger, met kwaliteiten waarvan het opperbevel goed gebruik wist te maken. Een indiaan kon zich geluidloos verplaatsen en werd naar de meest gevaarlijke plekken op inlichtingen uitgestuurd. Vóór een aanval ging hij het niemandsland in, soms tot achter de vijandelijke linies, om met kostbare informatie terug te keren.

Hij kon uitstekend richten en werd vaak ingezet als sluipschutter om de vijand af te leiden. Het bekendste voorbeeld is Henri Norwest: hij schoot 115 Duitsers dood.

Meer informatie…